Quantcast
Channel: Αναστάσιος
Viewing all 44732 articles
Browse latest View live

Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς ἀπέστειλε πρός τόν Ὑπουργό Δικαιοσύνης τήν ἀκόλουθη ἐπιστολή ὡς σχολιασμό ἀπαντητικῆς ἐπιστολῆς Του πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν ΙΕΡΩΝΥΜΟ.

$
0
0
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς ἀπέστειλε πρός τόν Ὑπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας καί Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων τήν ἀκόλουθη ἐπιστολή ὡς σχολιασμό ἀπαντητικῆς ἐπιστολῆς Του πρός τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ.

Ἀριθμ. Πρωτ. 730                                                 
 Ἐν Πειραιεῖ τῇ 26Ἰουνίου 2015
Πρός τόν
Ἐξοχώτατο Κύριο
Νικόλαο Παρασκευόπουλο
Ὑπουργό Δικαιοσύνης, Διάφάνειας
καί Ἀνθρωπίνων Δικαιώμάτων
Εἰς ΑΘΗΝΑΣ

Ἐξοχώτατε κ. Ὑπουργέ,

Ἀνέγνωσα τήν ὑπ’ ἀριθμ. 2812/18.6.2015 ἐπιστολή Σας πρός τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμο, τήν ὁποία εἴχατε τήν εὐγενῆ καλωσύνη νά τοῦ ἀποστείλετε σέ ἀπάντηση τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 2813/1322/12.6.2015 ἐπιστολῆς τήν ὁποία Σᾶς ἀπέστειλε ἐκ προσώπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, τῆς ὁποίας τυγχάνει Πρόεδρος καί θεωρῶ χρέος μου ἐφ’ ὅσον ἡ ἀπάντησή Σας ἀπευθύνεται στόν Πρόεδρο τοῦ Ἱεροῦ Σώματος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στό ὁποῖο ἀνήκω νά σχολιάσω καί νά κρίνω τίς θέσεις Σας τίς ὁποῖες μάλιστα ἔχετε καί δημοσιοποιήσει.

Ἐπιτρέψτε μου ὡς μέλος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί Ποιμενάρχης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς νά Σᾶς ἀναφέρω ὅτι δυστυχῶς ὅλο τό κείμενό Σας τυγχάνει  ἀνεπέρειστο διότι ἔχει λανθασμένες ἀφετηριακές δομές καί ἐνῶ ἀποδέχεσθε ὅτι «ο γάμος και η οικογένεια αποτελούν πάντοτε βασικά κύτταρα της ιστορίας του τόπου μας και διαχρονικά ρυθμίζονται και προστατεύονται θεσμικά»  τήν ἴδια στιγμή ἀντικρούετε τήν ὀρθή αὐτή θέση ἰσχυριζόμενος «ωστόσο, η θεσμοθέτηση του συμφώνου συμβίωσης, δηλαδή η θεσμική κατοχύρωση μιας πιο “χαλαρής” α̟πό το γάμο μορφής συμβίωσης δεν προωθεί τον ατομικισμό, αλλά την αυτονομία, δηλαδή την εντός πλαισίων ελεύθερη διαμόρφωση των σχέσεων και την ανάληψη της σχετικής διαπροσωπικής ευθύνης. Υπό την έννοια αυτή, συμβάλλει στη διαμόρφωση πολλών και διαφορετικών “εμείς”, συνειδητών, ελεύθερων και συνάμα υπευθύνων». Ἀντιλαμβάνεσθε βέβαια σάν Πανεπιστημιακός δάσκαλος ὅτι οἱ ἔννοιες τοῦ γάμου καί τῆς οἰκογενείας στερούμενες τῆς ἱερότητός τους ἀναπόδραστα ἀποβαίνουν χρησιμοθηρικές καταστάσεις πού ἀντιμετωπίζουν πλέον τό ἀνθρώπινο πρόσωπο σάν χρηστικό ἀντικείμενο καί δέν λαμβάνουν ὑπ’ ὄψιν τήν ἐξόχως εὐθυνοφόρο ἔννοια τοῦ «τέκνου» καί τήν μεγίστη ἀναγκαιότητα ὑπάρξεως ὑγιειοῦς κλίματος γιά τήν διαμόρφωση τῆς ψυχοσωματικῆς του ὀντότητας. Τό κύριο λοιπόν καί οὐσιαστικό καί ἐφιαλτικό στοιχεῖο τοῦ ἰσχύοντος συμφώνου συμβίωσης πού ἡ Νέα Δημοκρατία θεσμοθέτησε τό 2008 καί τοῦ σχεδίου Νόμου πού ἀνήρτησε ἡ ἱστοσελίδα τοῦ Ὑπουργείου Σας τῆς συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εἶναι ἡ ἀποϊεροποίηση τῆς σχέσεως ἀνδρός καί γυναικός μέσα στόν γάμο καί ἡ θεσμοθέτησή της σάν δικαιοπρακτικῆς σχέσης πού συνάπτεται καί διαλύεται μέ μία ἁπλή δήλωση. Εἶναι ἐνδεικτικό τό γεγονός ὅτι στό ἀνηρτημένο σχέδιο Νόμου Σας προσπαθεῖτε νά ἀντιμετωπίσετε νομοτεχνικά τίς ἀτέλειες τοῦ ἰσχύοντος νομικοῦ πλαισίου γιά τό σύμφωνο συμβίωσης γιατί ἔχει ἀποτύχει ὡς θεσμός δικαίου καί ἔχει ὁδηγήσει σέ ἀνθρώπινες τραγωδίες.

Ἐξοχώτατε Κύριε Ὑπουργέ,
Ἀπό τήν ἀπάντησή Σας ἀλλά καί ἀπό τήν ἄρνησή Σας νά ὁρκιστεῖτε θρησκευτικῶς, ἀποδεικνύεται καί εἶναι βέβαια ἀναφαίρετο δικαίωμά Σας ὅτι δέν ἐμφορεῖσθε ἀπό μεταφυσική ἀναγωγή καί κατά συνέπεια δέν πιστεύετε στήν μεταφυσική τῶν πράξεων, ἀλλά ὁ θεσμός τοῦ γάμου διϊστορικά χαρακτηρίζεται ἀπό τό στοιχεῖο τῆς ἱερότητος ὅπως μέ πολύ ἐνάργεια τό διετύπωσε ὁ Ρωμαῖος νομομαθής Μοδεστίνος διότι χωρίς αὐτό τό στοιχεῖο, παύει νά ἔχει τή δυναμική τῆς θυσιαστικῆς προσφορᾶς καί τῆς ἀλληλοπεριχώρησης τῶν προσώπων πού εἶναι ἡ καρδιά τοῦ γάμου. Συνεπῶς μέ τό σχεδιαζόμενο νομοθέτημά Σας ἀποϊεροποιεῖται διά μία εἰσέτι φορά ὁ ἱερός θεσμός τοῦ γάμου καί μεταβάλλεται σέ συναλλακτικό γεγονός πού ἀπομειώνει τόν ἀνθρώπινο βίο καί τό τιμιώτατο ἀνθρώπινο πρόσωπο.
Συνεχίζοντας τήν ἀπάντησή Σας στόν Μακαριώτατο, ἀναφέρετε ὅτι: «Η Πολιτεία οφείλει εξάλλου να ανταποκριθείστη νομική και αξιακή της  δέσμευση για το σεβασμό της ετερότητας κάθε προσώπουκαι για  τη σταδιακή άρση των διακρίσεων λόγω φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού... Αντιλαμβάνομαι ότι για την Εκκλησία η επαφή των ομοφύλων συνιστά αμαρτία, γνωρίζω όμως επίσηςκαλά ότι για την έννομη και δη τήν συνταγματική τάξη συνιστά δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμόκαι στη διαφορά. Άλλωστε, η χώρα μας σέβεται  τους θεσμούς της Ευρώπηςκαι μάλιστα τις σχετικές αποφάσεις του Ευρω̟αϊκού ∆ικαστηρίου των ∆ικαιωμάτων του Ανθρώπου»
Ἐπιτρέψατέ μου μέ τίς μικρές μου νομικές γνώσεις νά παρατηρήσω ὅτι εἶναι ἐντελῶς ἐσφαλμένη ἡ θέση Σας διότι τά ἀνθρώπινα δικαιώματα συνάπτονται ἄρρηκτα μέ τήν ἀνθρώπινη φύση καί τήν ἀνθρώπινη ὀντολογία καί δέν εἶναι δυνατό καί λογικά καί ἠθικά καί νομικά νά θεωρεῖται ἀνθρώπινο δικαίωμα κάθε ἐκδήλωση πού ἀνατρέπει τήν ἀνθρώπινη φυσιολογία καί ὀντολογία, δηλ. δέν μπορεῖ νά θεσμοθετηθεῖ σάν ἀνθρώπινο δικαίωμα ἡ πρακτική ἑνός ζογκλέρ ὁ ὁποῖος περπατᾶ μέ τό κεφάλι κάτω καί τά πόδια ἐπάνω ἤ κάποιου ἰδιορρύθμου πού θέλει νά πίνει νερό χρησιμοποιώντας λ.χ. τή μύτη του!!! Τό τραγικό τῆς νομοθετικῆς Σας πρωτοβουλίας καί σκέψης εἶναι ὅτι ἀναγνωρίζετε σάν ἀνθρώπινο δικαίωμα πού πρέπει ἡ ἔννομη καί συνταγματική τάξη νά θεσμοθετήσει γενετήσιες ἐνέργειες καί πράξεις πού δέν ἔχουν καμμία σχέση μέ τήν ἀνθρώπινη φύση ἀλλά ἀποτελοῦν τραγικές πρακτικές παράχρησης τῆς ἀνθρώπινης φυσιολογίας καί τῶν σωματικῶν ὀργάνων πού τήν ὑπηρετοῦν. Ὁ Συνειδητός καί Ἔλλογος Δημιουργός τοῦ ἀνθρώπου, κατεσκεύασε αὐτό τό ἐξαίρετο καί ἀνεπανάληπτο καί ἐκπληκτικό σέ ἁρμονία καί ἀλληλοεπίδραση τῶν ὀργάνων δημιούργημα πού λέγεται ἀνθρώπινο σῶμα γιά νά κατοικήσει ἐντός του ἡ κατ’εἰκόνα Αὐτοῦ δημιουργηθεῖσα ἀθάνατη ἀνθρώπινη ψυχή. Μία μικρή ἐνασχόληση μέ τήν φυσιολογία τοῦ ἀνθρώπου μόνο θάμβος καί ἔκσταση προκαλεῖ γιά τήν ἀπερινόητη σοφία τοῦ αἰωνίου Δημιουργοῦ. Οἱ λειτουργίες τῆς ὑποφύσεως καί ἡ ἐπίδρασή τους στούς γενετικούς ἀδένες γιά τήν δημουργία τῶν δευτερογενῶν χαρακτηριστικῶν τοῦ φύλου μόνο δέος καί θαυμασμό ἄπειρο μποροῦν νά προκαλέσουν. Ὅταν ὅμως ἀποδίδεις ὅλη αὐτή τήν τελονομία, σκοπιμότητα καί σοφία διά τῆς ὁποίας τιμᾶται ὁ ἄνθρωπος καί ἀποβαίνει συνδημιουργός μέ τόν Θεό σέ ἕνα ἀσυνείδητο κβαντικό πεδίο ἤ στήν τυχαιότητα καί τό μηδέν τότε ἀναπόδραστα ἀπομειώνεις τό ἀνθρώπινο πρόσωπο καί στρεβλώνεις τήν ἀνθρώπινη φυσιολογία.
Γνωρίζετε, ὡς ἔγκριτος νομομαθής καί ἀκαδημαϊκός δάσκαλος ὅτι οἱ Ἀποφάσεις τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων ἐκδόθηκαν διότι δέν ὑπῆρχε ἡ δέουσα νομική ἀντίκρουση ἀπό τήν Ἑλληνική Πολιτεία, ἀλλά καί διότι οὐσιώδης πυλώνας τῆς ἀποχριστιανοποιήσεως τοῦ λεγόμενου Δυτικοῦ κόσμου εἶναι καί ἡ προώθηση τῆς ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας διά τῆς ἀναγόρευσης τῶν περί τό γενετήσιο ἔνστικτο διαστροφῶν ὡς θεσμῶν δικαίου καί ἀσφαλῶς δέν ἐκφεύγει τῆς γνώσεώς Σας, ὅτι ἐνῶ ἡ διοικούσα δύναμη τῶν ΗΠΑ, τό Ἑβραϊκό λόμπυ διέπει τά πάντα σέ αὐτή τήν ὑπερατλαντική χῶρα στό κράτος τοῦ Ἰσραήλ δέν ὑφίσταται οὔτε κἄν σκέψη, οὔτε ἀνοχή γιά μιά τέτοια θεσμοθέτηση. Δέν ἀποτελεῖ ἀπόδειξη πληρεστάτη τῆς παραπάνω θέσεως τό γεγονός ὅτι χορηγός τῆς γνωστῆς «παρελάσεως» στή Θεσσαλονίκη κατά δήλωση τοῦ Δήμου Θεσσαλονίκης ἦταν τό Ἀμερικανικό Προξενεῖο; Δέν Σᾶς δημιουργεῖ ἐπίσης ἀπορία τό γιατί ὁ συγκεκριμένος καί στοχευμένος ἀκτιβισμός δέν ἀποτολμᾶ νά διεισδύσει στό Ἰσλάμ, στήν Ἀφρική, στήν Κίνα; Γιατί μόνο στό λεγόμενο «Χριστιανικό» Δυτικό κόσμο; Τέλος Ἐξοχώτατε κ. Ὑπουργέ διερωτῶμαι, ὡς Ἀκαδημαϊκός δάσκαλος δέν ἔχετε λάβει γνώση τῶν ἐπιστημονικῶν ἰατρικῶν τεκμηριώσεων τῶν ἐξόχως τραγικῶν συνεπειῶν ἐκ τῆς παραχρήσεως τοῦ σώματος πού ἀποτελεῖ τήν κύρια πρακτική τῶν περί τό γενετήσιο ἔνστικτο διαστροφῶν, τίς ὁποῖες ἀναγορεύοντάς τες σέ θεσμό δικαίου ἀπενοχοποιεῖτε καί προβάλετε μέ τό σαθρό ἰδεολόγημα ὅτι σέβεσθε «τό δικαίωμα στόν αὐτοπροσδιορισμό καί στή διαφορά». Δυστυχῶς γίνεσθε συνένοχος σέ αὐτή τήν ἀνθρώπινη τραγωδία ἐνῶ θεσμικά ὀφείλετε ἐκ τῆς θέσεώς Σας καί τῆς εὐθύνης Σας νά προστατεύσετε τόν ἄνθρωπο ἀπό αὐτή τήν ἀνείπωτη τραγωδία καί τίς πολλαπές συνέπειές της. Δέν αἰσθάνεσθε διερωτῶμαι, συμπόνοια γιά τούς συνεπείᾳ τῶν διαστροφικῶν γενετησίων ἐπιλογῶν τους τραγικούς ὁροθετικούς πού ζοῦν μέ κοκτέϊλς ἀντιβιοτικῶν; Θέλετε νά τούς προβάλετε ὡς πρότυπα στούς νέους ἀνθρώπους; Εἰλικρινῶς εὔχομαι νά συνειδητοποιήσετε τήν εὐθύνη Σας καί νά πιστεύσετε στήν μεταφυσική τῶν πράξεων γιατί ἀλλοίμονο ἄν ἡ ζωή αὐτή ἄρχιζε καί τελείωνε στό τώρα καί οἱ πράξεις μας ἔμεναν στό χωροχρόνο τοῦ σήμερα. Εὐτυχῶς ὑπάρχει καί μεταφυσική ἀναγωγή ἀπό τό κτιστό στό ἄκτιστο καί μεταφυσική τῶν πράξεων πού κατά τόν λόγο τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ θά εἶναι οἱ οὐσιώδεις κριτές μας «ὁ ἀθετῶν ἐμὲ καὶ μὴ λαμβάνων τὰ ῥήματά μου, ἔχει τὸν κρίνοντα αὐτόν· ὁ λόγος ὃν ἐλάλησα, ἐκεῖνος κρινεῖ αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ·»(Ἰω. ΙΒ΄48)

         
Μετά τιμῆς     
Ο  Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

    + ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΑΤΡΩΝ

Εκκλησιαστικές Συνάξεις Ιερού Ναού Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

$
0
0


Εκκλησιαστικές Συνάξεις 
Ιερού Ναού Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών 

Επιστολή της Ιεράς Συνόδου στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς

$
0
0
Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, με υψηλό αίσθημα ευθύνης έναντι του δεινοπαθούντος ελληνικού λαού αλλά και ανησυχίας για το μέλλον της χώρας μας, απηύθυνε έκκληση προς τους:

α. Εξοχώτατον κ. Donald Tusk, Πρόεδρον του Ευ-ρωπαϊκού Συμβουλίου και τα Μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τους Εξοχωτάτους Προέδρους και Πρωθυπουργούς των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως,
β. Εξοχώτατον κ. Jean-Claude Juncker, Πρόεδρον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,
γ. Εξοχώτατονκ. Jeroen Dijsselbloem,Πρόεδρον της Ευρωομάδος και τα μέλη αυτής και
δ. Εξοχώτατον κ. Pierre Moscovici,Επίτροπον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αρμόδιον δια οικονομικά και δημοσιονομικά θέματα, δια της οποίας τους καλεί να επιδείξουν για ακόμη μία φορά αυτοσυγκράτηση, κατανόηση και αλληλεγγύη, ώστε να βρεθεί αμοιβαίως αποδεκτή λύση στο ελληνικό οικονομικό πρόβλημα.

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, τονίζεται στην επιστολή, είναι πεπεισμένη ότι αξίζει να γίνει ακόμη μία προσπάθεια, ώστε να βρεθεί λύση, σύμφωνη με το ενωσιακό κεκτημένο, η οποία παράλληλα θα είναι αναπτυξιακή για την ελληνική οικονομία, λαμβάνοντας ιδιαίτερη πρόνοια και μέτρα για την βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού, που έχει ταλαιπωρηθεί αφάνταστα την τελευταία πενταετία.


Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι βεβαία ότι με τη φώτιση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είναι δυνατόν να ευρεθεί η κατάλληλη, κοινώς αποδεκτή λύση. Προς τούτο καλεί τους Ηγέτες της Ευρώπης να εργαστούν όλοι τους και να συμβάλουν προς την κατεύθυνση αυτή.

Article 4

«Εκοιμήθη ο Ταπεινός, ο Γλυκύς, ο Απλούς…» - Επίσκοπος Κερνίτσης Χρύσανθος

$
0
0

Του Επισκόπου Κερνίτσης ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ

26 Μαΐου ήταν η μέρα που ήχησαν χαρμόσυνα οι καμπάνες της Ιεράς Μονής Πετράκη και όλων των Εκκλησιών και των Ιερών Μονών της Κεφαλονιάς.
Ο δικός μας παπά Γεράσιμος εκλέχθηκε, υπό της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Μητροπολίτης Κεφαλληνίας.
Καταφθάσαμε όλοι στην Ιερά Μονή Πετράκη για να τον συγχαρούμε για την εκλογή του και να ακούσουμε το Μέγα Μήνυμά του. Απερίγραπτη η χαρά μας και έκδηλη η συγκίνησή μας. Εμείς οι Κεφαλλονίτες αισθανόμαστε υπερήφανοι γι’ αυτήν την εκλογή.
«Χρύσανθέ μου, ψυχή μου, σε ευχαριστώ για όλα…», ήταν ο λόγος του που χαράχθηκε στην ψυχή μου όταν τον ασπάσθηκα και τον συνεχάρην για την εκλογή του.
«Δεσπότη μου, του απάντησα, όλοι οι Κεφαλλονίτες είμαστε δίπλα σου και σε αγαπάμε…». Ως απάντηση της ευχής μου, ήταν η πρόσκληση προς τον Κεφαλλήνα Μητροπολίτη Νικαίας κ.κ. Αλέξιον και προς την αναξιότητά μου, να παραστούμε στην πανήγυρι του Αγίου Γερασίμου στις 15 & 16 Αυγούστου.
Ακολούθως, παρέστημεν στην χειροτονία του εις Επίσκοπον και του ευχηθήκαμε τα καλύτερα για την προαγωγή του στο Αρχιερατικό αξίωμα.

Όμως, την χαρά και την εσωτερική μας αγαλλίαση την διαδέχτηκε η βαθειά λύπη και ο στεναγμός. Είκοσι δύο ημέρες μετά την εις Επίσκοπον χειροτονία του, ο Δεσπότης μας εκοιμήθη. Ως κεραυνός εν αιθρία η είδηση του θανάτου του έφτασε σε όλη την Οικουμένη. Η Κεφαλονιά μας αντί των άσπρων, στολίζεται τα μαύρα. Αντί του ζώντος Ποιμενάρχου, αναμένει τον κεκοιμημένο πλέον Επίσκοπό της.
«Τίς γάρ ἔγνω νουν Κυρίου; καί τίς σύμβουλος αὐτου ἐγένετο»; Αυτός ο λόγος του Προφήτου Ησαΐου μας έρχεται στο νου για να «μαλακώσει» τον πόνο μας.
Τα «γιατί» κατακλύζουν, ως καταιγίδα, τις σκέψεις των ανθρώπων. Όμως, γνωρίζουμε πως ο θάνατος έρχεται «ὡς κλέπτης ἐν νυκτί», και την συγκεκριμένη νύχτα της 21ης προς την 22αν Ιουνίου ο Κύριος εκάλεσε τον Αρχιερέα του Γεράσιμο για να συλλειτουργεί με όλους τους Αγίους Του στο επουράνιο θυσιαστήριο.
Ο σύγχρονος Άγιος της Εκκλησίας μας, Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, αναφέρει πως όταν ο άνθρωπος είναι άγιος, δηλαδή ζει μία υψηλή πνευματική ζωή, τότε ο Θεός τον καλεί κοντά του ώστε να συνεχίζει να ζει αιωνίως αυτή τη μακαρία ζωή.
Όσοι γνωρίσαμε καλά τον μακαριστό Μητροπολίτη Κεφαλληνίας κυρό Γεράσιμο, γίναμε μέτοχοι μιας ιδιαίτερης πνευματικής και χριστιανικής προσωπικότητος.      
                 
Ταπεινός. Γλυκύς. Απλός.

Ταπεινός, γιατί πάντοτε ήθελε και επεδίωκε να είναι τελευταίος στην προβολή και τη δόξα και πρώτος στην αγάπη και στην φιλανθρωπία προς τον πάσχοντα άνθρωπο.
Γλυκύς, γιατί πάντοτε με το χαμόγελο και την ευγένειά του προσέφερε τις υπηρεσίες του σε όλους. Ενθυμούμαι πως κάθε φορά που επισκεπτόμουν το νησί με υποδεχόταν με χαμόγελο και αδελφικό εναγκαλισμό.
Απλός, γιατί προτιμούσε να κυκλοφορεί ανυπόδητος παρά να γνωρίζει πως κάποιος Κεφαλλονίτης, και όχι μόνο, στερείται ενδυμάτων, υποδημάτων και άλλων αγαθών. Προσέφερε τα πάντα για μην πεινάει, να μην κρυώνει, να μην διψάει ο λαός του Θεού.
Με αυτές τις απλές σκέψεις προσπάθησα να σκιαγραφήσω τον πατριώτη μου Μακαριστό Μητροπολίτη Κεφαλληνίας κυρό Γεράσιμο.
Επισφραγίζω την κατάθεση ψυχής μου με τον λόγο του Ιερού Χρυσοστόμου, ο οποίος ομιλεί για την αληθινή δόξα: «Δόξα γάρ ἀνθρώπου εὐλάβεια, ἐπιείκεια, ἐλεημοσύνη, πραότης, ταπεινοφροσύνη, εἰρήνη, δικαιοσύνη, ἀγάπη ἀνυπόκριτος πρός πάντας. Ταύτα πάντα δόξα ἀνθρώπου».

Αυτή ήταν η δόξα του ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ.


ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ 
ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΠΡΟΒΛΗΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ 
ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ

Η ειρήνη είναι το θεμέλιο στο οποίο στηρίζεται ο αγιασμός. - Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

$
0
0

Η ειρήνη και ο αγιασμός είναι δύο αναγκαίες προϋποθέσεις για εκείνον που ζητάει με πόθο να δει το πρόσωπο του Θεού. Η ειρήνη είναι το θεμέλιο στο οποίο στηρίζεται ο αγιασμός.  

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Article 1


Εγώ, «εμείς» και εμείς ! - Ιάκωβος

$
0
0
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν κατάλαβαν – και ίσως να μην καταλάβουν ποτέ όσο ζουν – ότι δεν είναι θεοί!
        Έχουν την πεποίθηση πως βρίσκονται τόσο ψηλά, ένα δυο σκαλοπάτια κάτω από τον θρόνο του Θεού, άσε που μερικοί νομίζουν  πώς κάθονται .. δίπλα Του!
        Ένας τέτοιος άνθρωπος, φυσικά πετά στα σύννεφα και μιλά σχεδόν πάντοτε στο πρώτο πρόσωπο του ενικού, γιατί είναι αθεράπευτα εγωιστής :
        Εγώ τα ξέρω και τα προβλέπω όλα!
        Εγώ δεν κάνω λάθη!
        Εγώ είμαι ο μεγαλύτερος πατριώτης!
        Εγώ μπορώ καλύτερα από όλους!
        Κάποιοι άλλοι τώρα χρησιμοποιούν το «εμείς» υπό την στενή έννοια του υποσυνόλου, μικρού ή μεγαλύτερου. Είναι κι αυτό ένα είδος ομαδικού εγωισμού :
        «Εμείς» είμαστε ήρωες!
        «Εμείς» θα σας σώσουμε μόνοι μας!
        «Εμείς» τους τα λέγαμε αλλά δεν μας άκουσαν!
        «Εμείς» δεν καταδεχόμαστε να συνεργαστούμε με τους άλλους!    

        Ευτυχώς υπάρχει και μια άλλη κατηγορία ανθρώπων που χρησιμοποιεί τη λέξη εμείς χωρίς εισαγωγικά, που περιλαμβάνει όλη την Πατρίδα και όλο τον κόσμο της. Είναι οι απλοί, καλοπροαίρετοι, ταπεινοί άνθρωποι, οι πραγματικοί πατριώτες, που αναγνωρίζουν ότι για να πετύχει μια οικογένεια, μια κοινωνία, ένας λαός τους στόχους του:
Πρέπει να υπάρχει συνεργασία με όλους, ομοψυχία, ενότητα.
Πρέπει να επικρατεί αγάπη, αλληλοεκτίμηση, αλληλοσεβασμός.
Πρέπει να μην υποβαθμίζεται η προσφορά κανενός.
Πρέπει να έχουν ακλόνητη πίστη στον Θεό και στο δίκαιο και να πορεύονται όλοι μαζί, με το βλέμμα στραμμένο με ελπίδα μπροστά.
Ιάκωβος

Ο εκλιπών Κεφαλλήνιος ιεράρχης κυρός ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ - π. Γερασιμάγγελος Στανίτσας

$
0
0

Την παρελθούσα Τετάρτη το μεσημέρι η Κεφαλληνιακή γη δεχόταν στα σπλάχνα της ένα γνήσιο τέκνο της: Τον αείμνηστο  και πολύκλαυστο Μητροπολίτη της, κυρό ΓΕΡΑΣΙΜΟ, ο οποίος αιφνιδίως ανηρπάγη υπό του Θεού στο ουράνιο θυσιαστήριο.
Η εξόδιος ακολουθία του εκλιπόντος ιεράρχη τελέστηκε στον περίλαμπρο και περικαλλή Νέο Ιερό Ναό  της Ι. Μονής Οσίου Γερασίμου στα Ομαλά Κεφαλληνίας.
          Της εξοδίου ακολουθίας προέστη ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ συμπαραστατούμενος από δεκάδες ιεραρχών, από τα χέρια του οποίου πριν λίγες μόλις ημέρες δέχθηκε αξίως τον τρίτον βαθμό της ιερωσύνης, αυτόν του επισκόπου,  στον ιερό Ναού Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου εν μέσω πλήθους πιστών οι οποίοι προσήλθαν για να επιβεβαιώσουν την εκλογή του με τις ουρανομήκεις ιαχές τους « Άξιος», Άξιος».

          Εκτός των τιμίων ιεραρχών της Εκκλησίας μας παρέστη το  σύνολο του ιερού Κεφαλληνιακού κλήρου, και  όχι μόνον, φίλοι και γνωστοί του μακαριστού επισκόπου, αρχές και εξουσίες του νησιού καθώς και ένα πρωτόγνωρο ανθρώπινο ποτάμι πιστών που προσήλθαν συντετριμμένοι για ν’ αποχαιρετήσουν, τον μηδέποτε ενθρονισθέντα στη λαχούσα μητρόπολη του, αλλά ενθρονισθέντα μυστικώς στις καρδιές του απορφανισθέντος ποιμνίου του, πνευματικό τους πατέρα  για να εκφράσουν την αγάπη τους και τη αφοσίωσή τους.
          Η οδύνη και ο πόνος του πιστού λαού εκφράζονταν με βαθύ πόνο ψυχής, ενώ στα μάτια όλων κυλούσε κάποιο βουβό δάκρυ για τον αδικοχαμένο δεσπότη τους.
          Οι λόγοι που εκφωνήθηκαν ήταν πράγματι συγκινητικοί και συγκλονιστικοί. Όλοι είχαν να πουν και να προσθέσουν κάτι συμπληρώνοντας  την εικόνα και την προσωπικότητα του αγαπητού τους δεσπότη ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσαν τα λόγια του αυταδέλφου του Αθανασίου, ο οποίος με όση δύναμη ψυχής του απέμενε, αφού ευχαρίστησε κλήρο και λαό για τη αθρόα συμμετοχή του, μετάγγισε στις ψυχές μας όλο το μέγεθος της αδελφικής αγάπης και εκτίμησης εκφράζοντας συγχρόνως και τα ανάλογα δικά μας συναισθήματα.
          Στα χείλη όλων πλανιόταν το εύλογο ερώτημα: Γιατί ο Θεός επέτρεψε μια τέτοια απώλεια;
          Αλλά «τις έγνων νουν Κυρίου;». Άγνωστες οι βουλές του Θεού, ο Οποίος είναι και ο μόνος αρμόδιος ν’ απαντήσει για όσα συμβαίνουν στη ζωή μας. Ο ίδιος ι. υμνογράφος με απορία γράφει : «Τί το περί ημάς τούτο γέγονεν μυστήριον;». Και εφόσον πρόκειται περί μυστηρίου, τί μπορεί ν’ αρθώσει η ανθρώπινη γλώσσα; «Ου φέρει το μυστήριον  έρευνα».
          Εμείς δεχόμαστε με υπομονή και εμπιστοσύνη το θέλημα του Θεού, έστω κι αν αυτή του η αγάπη εκφράζεται μ’ ένα τρόπο που μας πληγώνει. Είναι όμως αγάπη του Θεού Πατρός που όλα «ποιεί προς το συμφέρον των ψυχών ημών».
          Πάντως εμείς «οι ζώντες οι περιλειπόμενοι» θα μνημονεύουμε τον μακαριστό συμπατριώτη μας μεταστάντα ιεράρχη και θα  τον παρακαλούμε να πρεσβεύει από το ουράνιο πλέον θυσιαστήριο υπέρ ημών. Αυτόν που τόσο αγαπήσαμε, αλλά και που τόσο πληγωθήκαμε από την τόσο αιφνίδια και βιαστική ένσαρκη αναχώρηση του για τη Βασιλεία των Ουρανών.
          ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ του αειμνήστου Ιεράρχη, Αιωνία η Μνήμη

Πρωτοπρεσβύτερος

Γερασιμάγγελος Στανίτσας

ΑΛΛΟΤΡΟΠΩΣ ΣΕ ΜΑΣ ΤΟ ΔΩΡΙΣΕ - Βασίλης Χαραλάμπους

$
0
0

ΑΛΛΟΤΡΟΠΩΣ ΣΕ ΜΑΣ  ΤΟ ΔΩΡΙΣΕ

Του Βασίλη Χαραλάμπους

Κι έτσι οδοιπορώντας στο μικρό μονοπάτι
στ’ ολοπράσινο τούτο Περιβόλι
της Παναμώμου Μητρός
σιγοπερπατώ συντροφεύοντας
στου δρυμού το ησύχιον
τις λιαχτίδες στο ρυάκι.
Και συλλογιέμαι τη μεγάλη αγάπη
της μόνης Αμολύντου
για τον «Θεόν και Υιόν αυτής
τον οποίον απείρως ηγάπα»
«αλλά και τον λαόν
τον οποίον  ηγάπα αγάπη μεγάλη».
Ετούτο τ’ Άγιο Περιβόλι
ο γλυκύτατος Ιησούς
τη Μητρί αυτού εδωρήσατο
και η Πανάμωμος Δέσποινα
«η την γην ουρανώσασα
και το γένος θεώσασα…»
αλλοτρόπως σε μας το δώρισε.

*Τα εντός εισαγωγικών είναι παρμένα από την  Ομιλία 37 ‘’ Εις την Κοίμησιν’’ του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.

Από την ποιητικ’η συλλογή «’Αθωνος κόντιον»

DOMINUS ILLUMINATO MEA - π. Ιωήλ Κωνστάνταρος

$
0
0
DOMINUS ILLUMINATO MEA

Αποστολικό Ανάγνωσμα
Δ'Κυριακή Ματθαίου
(Ρωμ. στ' 18-23)
  
Στην συνείδηση πάρα πολλών ανθρώπων κυριαρχεί η πλανεμένη αντίληψις ότι ταυτοχρόνως μπορούν και πιστοί χριστιανοί να είναι, αλλά και κοσμικοί άνθρωποι, με την έννοια του μακράν τού Θεού κόσμου. Αυτή τελικώς είναι και η βασική αιτία που αδυνατούν να ορθοποδήσουν πνευματικώς και είτε παραμένουν στάσιμοι είτε παρουσιάζουν οπισθογύρισμα έως και άρνησιν.
Αλλά το Αποστολικό Ανάγνωσμα μας βοηθά να ξεκαθαρίσουμε διά παντός το θέμα. Ο Απ. Παύλος συγκρίνει την ζωή τής αρετής και την ζωή τής αμαρτίας και εξηγεί πού βρίσκεται η πραγματική Ελευθερία και πού η απαίσια δουλεία.
Η εργασία τής αρετής σάς φαίνεται πολύ  κοπιαστική, ως δουλεία, γράφει και συνεχίζει: “Όπως όμως προσφέρατε τα μέλη σας σκλάβα στην αμαρτία, που καλεί τον άνθρωπο ακάθαρτο και παραβάτη τού νόμου, έτσι και τώρα το να προσφέρετε τα μέλη σας στην ζωή τής αρετής, δηλ. στο θέλημα του Θεού, δεν είναι σκλαβιά, αλλά ελευθερία”.

Να σταθούμε όμως λίγο στο σημείο αυτό. Οι Άγιοι, που είναι οι οδοδείκτες μας προς τον ευλογημένο προορισμό τής αγιότητος μας διδάσκουν ότι ο πιστός Ορθόδοξος Χριστιανός χρειάζεται να διαθέτει αγνό ζήλο. Και ο ζήλος αυτός, αρνητικώς μεν έχει να κάμει με το μίσος προς την αμαρτία και το κακό, θετικώς δε προς την αγάπη τού Θεού και την απόλυτη υπακοή προς το Πανάγιον θέλημά Του. Εάν δεν υπάρχει αυτή η σταθερή βάση και ο άνθρωπος προσπαθεί να ορθοποδήσει επάνω στην “κινούμενη άμμο” των παθών και των οθνείων θεωριών που απορρίπτουν το απόλυτον και το μοναδικόν τής πίστεως, ουδέποτε θα θέσει αρχήν μετανοίας και ολονέν και περισσότερον θα καταντά παίγνιον των δαιμόνων. Παρά την “καλή του θέληση” θα βρίσκεται δεμένος στην χειρότερη σκλαβιά. Και η σκλαβιά αυτή γίνεται επί πλέον ζοφερώτερη όταν βλέπει κανείς έναν “Χριστιανό” χωρίς βούληση. Πιστός άνευ βουλήσεως, ίσον άνθρωπος χωρίς οστά και σπονδυλική στήλη. Μπορεί άραγε να σταθεί αντίρρησις σε αυτά όταν καθημερινώς παριστάμεθα μάρτυρες τραγικών καταστάσεων; Πόσο, αλήθεια, ελεύθερος μπορεί να είναι ο ναρκομανής, ο αλκοολικός, ο κλέπτης, ο πόρνος και μοιχός; Πόσο μπορεί να απολαύσει την πνοή τής Χάριτος ο διεστραμμένος όταν μάλιστα μέσα από την εμετική παρά φύσιν κατάσταση που βιώνει ζητά δικαιώματα και ανομολόγητες ελευθερίες; Επομένως ελεύθερος δεν είναι ο δεσμευμένος στα πάθη του και ο υποτακτικός τού διαβόλου, αλλά το τέκνον τού Θεού που από την στιγμή τού βαπτίσματος, όταν δηλαδή έγινε “δούλος Θεού” αγωνίζεται συνειδητώς  να παραμένει ελεύθερος και δια τού αγώνος και της χάριτος προκόπτει στην ζωή τής καθάρσεως και του προσωπικού του αγιασμού.
Αλλά στο σημείο αυτό που μας οδήγησε η ανάπτυξις του Αναγνώσματος θα πρέπει να τονίσουμε και τούτη την πικρή αλήθεια. Πως χειροτέρα σκλαβιά κι από αυτή των παθών που αποκτηνώνει τον άνθρωπο, είναι αυτή που σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο προσπαθεί να αλλοιώσει την αλήθεια και να παρουσιάσει το ψευδές ως αληθές και το μαύρο ως άσπρο.
Εξηγούμεθα. Πρόκειται για τους “πιστούς”, για τους “ποιμένες” και για όσους δείχνουν ότι αποδέχονται την διδασκαλία τής πίστεως , στην ουσία όμως διαστρέφουν το δόγμα και το ήθος “πλανώντες και πλανώμενοι”. Είναι εκείνοι για τους οποίους το Πνεύμα το Άγιον διά του Αποστόλου των εθνών αναφέρει“έχοντες μόρφωσιν ευσεβείας, την δε δύναμιν αυτής ηρνημένοι” (Β'  Τιμ. γ' 5).
Και θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι στις ημέρες μας οι περιπτώσεις αυτές έχουν κατά πολύ αυξηθεί ακόμα και μέσα στο ράσο.
Κληρικοί που λόγω τής ιδιότητάς τους θα έπρεπε να αποτελούν τον υπ'αριθμόν ένα εχθρό τής δουλείας των παθών, με τα κηρύγματά τους και γραπτά τους καταντούν συνήγοροι των παθών και του διαβόλου. Πρόκειται περί τραγικών καταστάσεων αφού όταν επιτελούν το μυστήριο του βαπτίσματος, εξορκίζουν τον διάβολο, και από την άλλη με τις “νεορθόδοξες” θεωρίες τους ρίχνουν τους απελεύθερους Χριστού και πάλι στο ζόφο των παθών και στα χέρια των δαιμόνων. Φυσικά υπάρχουν και οι λαϊκοί θεωρητικοί τού όλου θέματος που όταν κανείς τους ακούει και τους μελετά δεν μπορεί παρά να ψάλλει το “πόθεν άρξομαι θρηνείν”...
Να προσθέσουμε τώρα ότι στο αυτό εκφυλιστικό πνευματικό νόσημα υπάγονται οι πρωτεργάτες και οι θιασώτες τού οικουμενισμού;
Μα αυτό είναι το μόνο βέβαιον, καθότι αλλοίωσις του δόγματος νομοτελειακώς επιφέρει και νόθευσιν της Ορθοδόξου βιοτής και φυσικά το αντίθετο, όπως τονίζει ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης.
Βεβαίως θα τεθεί και πάλι ορθώς το ερώτημα: Μα η υπεύθυνη Εκκλησιαστική διοίκησις αγνοεί την όλη κατάσταση; Απαντούμε: Έως ότου ασχοληθούν οι υπεύθυνοι, οφείλουμε να ακούμε και να εφαρμόζουμε τον λόγο τού Θεού και τις συμβουλές των αγίων τής Εκκλησίας μας. Τονίζουμε πως οδηγοί μας δεν είναι όσοι “περί την πίστιν ηστόχησαν (Α'Τιμ. στ' 21), αλλά οι επίσημοι Άγιοι και καθοδηγοί της αμωμήτου Ορθοδόξου πίστεώς μας.
Αλλά το δίλημμα ζωής ή θανάτου μάς ετέθη από τον ίδιο τον Απόστολο Παύλο.
Το τι θα επιλέξουμε, Ελευθερία τού Αγίου Πνεύματος εν Χριστώ, ευδοκία τού Θεού Πατρός, ή δουλεία των παθών και του διαβόλου τον οποίον εμπτύσαμε κατά το άγιον Βάπτισμα, αυτό εξαρτάται προσωπικώς από τον καθέναν μας.
Φυσικά, alea jasta est (ο κύβος ερρίφθη). Ύπαγε οπίσω μου σατανά με όλα τα όργανά σου. Dominus Illuminato Mea. Ναι. Ο Κύριός μου είναι το φώς μου και Αυτόν και μόνον Αυτόν θα ακολουθήσω.
Αμήν.


Αρχιμανδρίτης Ιωήλ Κωνστάνταρος
                                                    Email: ioil.konitsa@gmail.com

Κόνιτσα.

Αὐτογνωσία - π. Γρηγόριος Μουσουρούλης

$
0
0
Κυριακή Δ´Ματθαίου
Λόγος εἰς τό Εὐαγγέλιον
Αὐτογνωσία
 « ... οὐκ εἰμί ἱκανός ἵνα μου ὑπό τήν στέγην εἰσέλθῃς»
 (Ματθ. η´8)

« ... οὐκ εἰμί ἱκανός ἵνα μου ὑπό τήν στέγην εἰσέλθῃς »
          Ἄνθρωπος πονετικός, καρδιά εὐαίσθητη στόν πόνο τῶν ἄλλων καί στή συγκεκριμένη περίπτωση στόν πόνο τοῦ παραλυτικοῦ δούλου του ὁ ρωμαῖος ἑκατόνταρχος, καταφεύγει μέ πίστη στόν Χριστό καί ζητεῖ τήν βοήθειά Του. Κι ὅταν ὁ καρδιογνώστης Κύριος τοῦ λέει ὅτι θά τόν ἐπισκεφθεῖ τό σπίτι του καί νά θεραπεύσει τόν ἄρρωστο, ὁ ἑκατόνταρχος ἀφήνει νά φανεῖ τό μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς του. Κύριε, τοῦ λέει, δέν εἶμαι ἄξιος νά ρθεῖς στό σπίτι μου. Πές ἕνα λόγο καί ὁ δοῦλος μου θά γίνει καλά. Μπροστά σ᾽ αὐτό τό μεγαλεῖο ὁ Κύριος ἐκδηλώνει τόν θαυμασμό Του. Μαζί Του θαυμάζουμε κι ἐμεῖς τόν ἑκατόνταρχο καί παίρνουμε  τό μεγάλο μάθημα τῆς αὐτογνωσίας, πού δέν τό ξέρουμε, καί πού πρέπει νά τό μάθουμε. Ἐλᾶτε νά δοῦμε λοιπόν τί εἶναι ἡ αὐτογνωσία, τί μᾶς προσφέρει καί πῶς θά τήν ἀποκτήσουμε.

 «... οὐκ εἰμί ἱκανός ἵνα μου ὑπό τήν στέγην εἰσέλθῃς»
          Ὁ ἄνθρωπος πάντοτε, ἰδιαίτερα ὅμως στήν ἐποχή μας ἀρέσκεται νά ὁμιλεῖ συνεχῶς. Τοῦ ἀρέσει ὁ θόρυβος καί οἱ ἐναλλασσόμενες εἰκόνες.Τό ραδιόφωνο καί ἡ τηλεόραση δέν κλείνουν οὔτε τή νύκτα. Φοβεῖται νά κυττάξει τόν ἐσωτερικό του κό¬σμο, νά τόν ἐρευνήσει, νά ἀκούσει τή φωνή τῆς συνειδήσεώς του, νά ἐπαναφέρει στήν τάξη τόν ἑαυτό του. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης λέει, πώς οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε πιό εὔκολοι νά γνωρίσουμε τόν οὐρανό πού ἐκτείνεται πάνω ἀπό τά κεφάλια μας παρά τόν ἑαυτό μας. Καί τοῦτο διότι κατά τόν Ὅσιο Νεῖλο τόν ἀσκητή: Τίποτε δέν εἶναι πιό κουραστικό, πιό δύσκολο ἀπό τό νά γνωρίσει κανείς τόν ἑαυτό του.
          Δύσκολο ἔργο ἡ αὐτογνωσία, ἀλλά σωτήριο. Ἔργο πού ἔχει ἄμεση σχέση μέ τή σωτηρία μας, μέ  τή γνωριμία καί ἕνωσή μας μέ τόν Θεό.     Ὁ χριστιανός λοιπόν ἀγωνίζεται νά γνωρίσει μέ ἀντικειμενικά καί σω¬στά κριτήρια τόν ἑαυτό του. Ὁ ἄνθρωπος τῆς αὐτογνωσίας βρίσκεται σέ συνεχή διάλογο μέ τόν ἑαυτό του. Προσπαθεῖ νά ρίξει φῶς μέσα του, νά δεῖ ποῦ βρίσκεται, σέ ποιά πνευματική κατάσταση καί βαθμίδα στέκεται. Ἄλλωστε μόνος αὐτός ἀπό ὅλα τά δημιουργήματα τοῦ ὁρατοῦ κόσμου ἔχει τήν δυνατότητα νά γνωρίζει τόν ἑαυτό του καί τόν Θεό. Ἕνας κόσμος ἀπέραντος καί ἀνε-ξερεύνητος εἶναι ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Προφήτης Ἱερεμίας χαρακτηρίζει τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου «βαθεῖαν» (ιζ´9). Βαθύ καί ἀνεξερεύνητο τό περιεχόμενο τοῦ ἀνθρώπου, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλο πρᾶγμα στόν κόσμο καί πού μόνο ὁ Θεός μπορεῖ νά τό γνωρίσει καί νά τό ἐξιχνιάσει. Γι᾽ αὐτό ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου εἶναι μιά συνεχής ἀναζήτηση τοῦ ἑαυτοῦ του.
          Μή νομίσει δέ κανείς ὅτι ἡ αὐτογνωσία εἶναι κατάσταση μοιρολατρική, μελαγχολίας καί ἀχρήστευσης τοῦ ἑαυτοῦ μας. Ἀντίθετα εἶναι ἐργασία δημιουργική, εἶναι κατά τόν Μ.Βασίλειο «ἐπάνοδος πρός τήν οἰκείαν ἀξίαν». Μᾶς ἀνεβάζει στή θέση πού μᾶς ἀξίζει. Μᾶς φέρνει πίσω στή θέση ἀπό τήν ὁποία ξεπέσαμε. Ἡ αὐτογνωσία εἶναι μιά λειτουργία συνειδησιακῆς ἐπαγρύπνησης. Εἶναι τό ἄγρυπνο μάτι τῆς ψυχῆς, ὁ ἀνύστακτος φύλακας τῆς καρδιᾶς, ἡ ἀδιάκοπη κάθαρση τοῦ ἐσωτερικοῦ μας «ἀπό παντός μολυσμοῦ σαρκός καί πνεύματος». Αὐτή καί τούς ἀσθενεῖς θεραπεύει καί τούς ὑγιεῖς τελειοποιεῖ. Διότι μᾶς παρουσιάζει τήν ἀλήθεια σχετικά μέ τόν ἑαυτό μας. Δέν μᾶς ἀφήνει νά ζοῦμε μέ ψευδαισθήσεις. Μᾶς βοηθεῖ νά βλέπουμε τά λάθη μας, τίς ἐλλείψεις καί τίς ἀδυναμίες μας, Συγχρόνως ὅμως μᾶς βοηθεῖ νά βλέπουμε, νά παραδεχόμαστε καί νά συνειδητοποιοῦμε καί τά ὑγιῆ στοιχεῖα τοῦ ἑαυτοῦ μας. Τά χαρίσματα καί τίς ἱκανότητες μέ τίς ὁποῖες μᾶς ἐπροίκησεν ὁ Ἅγιος Θεός.
          Ἡ αὐτογνωσία εἶναι ὁμαλή κατάσταση αὐτοαποδοχῆς. Δέχομαι τόν ἑαυτό μου ὅπως εἶμαι, μέ ὅλο του τό περιεχόμενο. Οὔτε ὑπερτι-μῶ, οὔτε ὑποτιμῶ, οὔτε συγκρούομαι μέ τόν ἑαυτό μου μέ τά γνωστά ἐξουθενωτικά αἰσθήματα τῆς μειονεκτικότητος. Τόν παραδέχομαι τόν ἑαυτό μου ὅπως εἶμαι καί φροντίζω γιά τήν ὁλοκλήρωσή του, κάτι πού ἀποτελεῖ ἄλλωστε καί τόν σκοπό τῆς ζωῆς μου.
          Πάνω ἀπ᾽ ὅλα ὅμως ἡ αὐτογνωσία εἶναι ἡ βαθειά συναίσθηση τῆς ἀνάγκης τοῦ Θεοῦ. Μέ τήν αὐτογνωσία ὁ ἄνθρωπος συναισθάνεται καί συνειδητοποιεῖ τήν μεγαλύτερη καί βαθύτερη καί ἐντονώτερη ἀνάγκη τῆς ψυχῆς του, πού εἶναι ὁ Θεός τῆς ἀγάπης. Ἡ ψυχή εἶναι πλασμένη γιά τόν Θεό. Ἐκεῖ βρίσκει τήν ἀνάπαυσή της. Μέ τήν αὐτογνωσία παρατηρεῖται ὁλοκληρωτική στροφή τῆς ψυχῆς πρός τόν Θεό καί ἀναζήτηση τοῦ θεί¬ου ἐλέους. Ἡ αὐτογνωσία εἶναι ἡ κατά πάντα ὑγιής κατάσταση τῆς συντριβῆς τοῦ ἐγωϊσμοῦ καί τῆς ταπείνωσης τῆς ψυχῆς. Αὐτογνωσία καί ταπείνωση πᾶνε μαζί. Σέ τελευταία ἀνάλυση ἡ αὐτογνωσία εἶναι ἡ κατά-σταση τῆς μετάνοιας, πού κρύβει μέσα της ἄφθαστο μεγαλεῖο, τό ὁποῖο τόσο χαρακτηριστικά ἐκφράζεται στήν παραβολή τοῦ Ἀσώτου μέ τά λόγια «εἰς ἑαυτόν δέ ἐλθών εἶπε· ἀναστάς πορεύσομαι πρός τόν πατέρα μου».
*****
           Ἡ ἔλλειψη αὐτογνωσίας μᾶς ἐμποδίζει νά βλέπουμε καθαρά καί σωστά. Δημιουργεῖ μέσα μας προπέτασμα καπνοῦ. Μᾶς κρατεῖ σέ διαρκή αὐταπάτη. Νομίζουμε πώς εἴμαστε  σπουδαῖοι καί περιμένουμε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νά μᾶς ἀναγνωρίζουν καί νά μᾶς τιμοῦν. Ὅσο ὅμως περισσότερο ζητοῦμε νά ἐξιδανικεύσουμε τή θέση μας, τόσο καί πιό πολύ μᾶς ἀποδοκιμάζει ἡ κοινή γνώμη. Ὁπότε κάποια στιγμή βρισκόμαστε ἐκτεθειμένοι καί ἄν δέν καταλήξουμε σέ βαθειά ἀπογοήτευση καί μελαγχολία, πάντως προσβαλλόμαστε καί στενοχωρούμαστε, ὅπως ἀκριβῶς τό περιέγραψε ὁ Κύριος στή διδαχή του γιά τίς «πρωτοκλισίες» (Λουκ. ιδ´9).
          Ὅπου ὅμως ὑπάρχει αὐτογνωσία ἐκεῖ ὁ ἄνθρωπος ἀπαλλάσεται ἀπό τά δυσάρεστα συναισθήματα τῆς μειονεξίας. Ὅπου ὑπάρχει αὐτογνωσία φυγαδεύεται ἡ ἐγωϊστική αὐτοπεποίθηση καί αὐτοεμπιστοσύνη, ὅπως ἐκείνη τοῦ Ἀπ.Πέτρου (Ἰω. ιγ´37), πού τόν ὁδήγησε στήν τριπλή ἄρνηση τοῦ Διαδασκάλου του.
          Στήν ψυχή πού κατασκηνώνει ἡ ἀρετή τῆς αὐτογνωσίας δέν βρίσκει θέση ἡ κατάκριση, ἡ ἀπόρριψη καί ἡ ἀποδοκιμασία τῶν ἄλλων. Τό πνεῦμα τοῦ Φαρισαίου ἀπομακρύνεται καί μέσα της σκηνώνει τό πνεῦμα τό τελωνικό, πού ὁδηγεῖ στή συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητας. Ὅπου ὑπάρχει αὐτογνωσία ἡ γλώσσα δέν προτρέχει τῆς διανοίας. Ὁ ἄνθρωπος πού τήν διαθέτει δέν εἶναι πολύλογος καί φλύαρος καί δέν περιαυτολογεῖ. Ἡ πα¬ρουσία τῆς αὐτογνωσίας ἀπομακρύνει τήν σκυθρωπότητα, διώχνει τήν μελαγχολία καί προσπορίζει στήν ψυχή τό μεγάλο ἀγαθό τῆς εἰρήνης τοῦ Θεοῦ.
          Ἔχοντας ἀκριβῆ γνώση τοῦ ἑαυτοῦ μας μποροῦμε πιό εὔκολα νά ἐφαρμόσουμε τήν ἐντο¬λή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τό· «κατανοῶμεν ἀλλήλους εἰς παροξυσμόν ἀγάπης» (Ἑβρ. ι´24). Εἶναι δυνατόν, ἀδελφοί μου, ἄν δέν κατανο-οῦμε τόν ἑαυτό μας, νά δείξουμε κατανόηση στούς ἄλλους;  Μόνο ἡ αὐτογνωσία ἀποτελεῖ λύση τοῦ προβλήματος τῆς κατανόησης, τῆς ὁποίας ἔχουμε τόση ἀνάγκη, καί στό οἰκογενειακό καί στό ἐργασιακό μας περιβάλλον. Θέλουμε κατανόηση καί θά δείξουμε κατανόηση, ὅταν γνωρίζουμε καλά τόν ἑαυτό μας. Ὅ,τι δέν κατανοοῦμε στόν ἑαυτό μας, δέν μποροῦμε νά κατανοήσουμε καί στούς ἄλλους.
          Τέλος ἡ αὐτογνωσία μᾶς βοηθεῖ νά γνωρίσουμε καλύτερα τόν ἴδιο τόν Θεό. Αὐτή μᾶς φέρνει πιό κοντά στό Θεό, γιατί δημιουργεῖ τίς προϋποθέσεις τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ Θεοῦ.
          Τό ἐρώτημα τώρα εἶναι: πώς θά τήν ἀποκτήσουμε τή σπουδαία αὐτή ἀρετή. Γνωρίζοντας ὅτι ὁ κακός ἑαυτός μας εἶναι ζυμωμένος μέ τόν ἐγωϊσμό καί τήν ἀλαζονεία καί ὅτι ἀντιδρᾶ καί προβάλλει συστηματικά ὅ,τι εἶναι εὐχάριστο καί τιμητικό γιά μᾶς, ἐνῶ κρύβει καί σκεπάζει κάθε τι πού μας ἐκθέτει, θά ἐνισχύουμε καθημερινά τήν θέλησή μας, ὥστε μέ ἐπιμονή καί αὐστηρότητα νά προβαίνουμε σέ καθημερινή αὐτοκριτική. Σέ ἥσυχες στιγμές νά συγκεντρώνουμε τή σκέψη μας στόν ἑαυτό μας καί νά ἐξετάζουμε τί ἐλαττώματα μᾶς βαρύνουν καί ποιές πράξεις ἦταν μέσα στήν ἡμέρα κολάσιμες καί κακές. Στή συνέχεια νά εἴμαστε ἕτοιμοι  καί στόν πνευματικό νά τά ἐξομολογηθοῦμε, ὥστε μέ τίς συμβουλές του καί τή θεία χάρη νά καθαρίζουν τά μάτια τῆς ψυχῆς μας καί νά γνωρίζουμε σωστά τόν ἑαυτό μας.
          Σ᾽ αὐτό θά μᾶς βοηθήσει καί ἡ μελέτη τοῦ θείου Νόμου. Διότι ἐκεῖ θά βροῦμε τό μέτρο τῆς τελειότητας καί κατά συνέπεια θά βοηθηθοῦμε νά κάνουμε σύγκριση καί νά διαπιστώσουμε τήν πραγματική μας κατάσταση.
 «... οὐκ εἰμί ἱκανός ἵνα μου ὑπό τήν στέγην εἰσέλθῃς»
           Ἀδελφοί μου! Ἡ ζωή μας εἶναι γεμάτη σφάλματα, λάθη καί παραπτώματα. Τά σφάλματα εἶναι ἀνθρώπινα, ἀλλά ἡ ἀναγνώρισή τους εἶναι θεία. Τραγικό δέν εἶναι  τό νά εἶναι ὁ ἄνθρωπος ἄρρωστος, ἀλλά τό νά μή συναισθάνεται ὅτι εἶναι ἄρρωστος. Ἄς ἐξετάζουμε λοιπόν τακτικά καί αὐστηρά τόν ἑαυτό μας. Νά βλέ-πουμε τά κέρδη καί τίς ζημίες μας στήν πνευματική ζωή καί νά ταπεινοφρονοῦμε. Νά μάθουμε ὅλο καί μέ περισσότερη αὐτογνωσία νά λέμε τό λόγο τοῦ ἑκατοντάρχου «οὐκ εἰμί ἱκανός, Κύριε». Αὐτή ἡ κατά Θεόν αὐτογνωσία θά μᾶς σώσει.  

Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Μουσουρούλης

Παρουσιάστηκε το βιβλίο του Κώστα Λούρμπα: Η προδοσία της Κύπρου και εμείς…

$
0
0
Συγκινητική εκδήλωση το Σάββατο στο Κουρβισιάνειο Κέντρο Γαστούνης
Παρουσιάστηκε το βιβλίο του Κώστα Λούρμπα
Η προδοσία της Κύπρου και εμείς…
Στην κατάμεστη αίθουσα του Κουρβισιάνειου Πολιτιστικού Κέντρου Γαστούνης παρουσιάστηκε το απόγευμα του Σαββάτου 27 Ιουνίου το νέο βιβλίο του τ. Δημάρχου ΓαστούνηςΚώστα Λούρμπαγια την Κυπριακή Τραγωδία του 1974. Με τίτλο «Η Προδοσία της Κύπρου και εμείς…», το βιβλίο εξεδόθη πρόσφατα από τις Εκδόσεις ¨Βιβλιοπανόραμα¨ και φιλοξενεί τόσο την ερμηνεία του συγγραφέως για τα γεγονότα του 1974 όσο και το δράμα της οικογένειας του με την απώλεια των δύο αδελφών του, του Δημήτρη στον ¨Αττίλα 2¨ και του Γιάννη ως Προέδρου της Πανελλήνιας Επιτροπής Συγγενών Αγνοουμένων.




ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ
Εισαγωγή στην εκδήλωση έκανε ο Αντιδήμαρχος Πηνειού και Πρόεδρος του Νομ. Προσώπου για τον Πολιτισμό κ. Δημήτρης Βασιλόπουλος , ενώ σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε ο συγγραφέας και τ. Δήμαρχος Γαστούνης κ. Κώστας Λούρμπας, που μίλησε για τα όσα εβίωσε τόσες δεκαετίες προσεγγίζοντας το Κυπριακό ζήτημα μέσα από τις τραγικές πορείες των δύο αδελφών  του και τα όσα αποκάλυψε η μακρόχρονη έρευνα του για τα γεγονότα που οδήγησαν στην Τουρκική εισβολή και κατοχή της Κύπρου.

Ακολούθως προβλήθηκε ένα μικρό βίντεο με ομιλία του αειμνήστου Προέδρου της Πανελλήνιας Επιτροπής Συγγενών Αγνοουμένων και αδελφού του συγγραφέως Ιωάννη Λούρμπα στις 18 Ιουλίου 1989, λίγο πριν την δολοφονία του τον Σεπτέμβριο του 1989. Η πρώτη ομιλία έγινε από την κ. Μαρία Καλμπουρτζή, Πρόεδρο της Πανελλήνιας Επιτροπής Συγγενών Αγνοουμένων κι κόρη του ηρωικού Αντισυνταγματάρχη Στυλιανού Καλμπουρτζή, που πρόβαλε τις προσπάθειες και την αγωνία των συγγενών σε Ελλάδα και Κύπρο.
Στην συνέχεια ο καθηγητής φιλόλογος κ. Γεώργιος Κουρκούταςμίλησε για την σημασία του βιβλίου και για το μέγεθος της Προδοσίας, που οδήγησε στην Τουρκική Κατοχή του 38% της Κύπρου. Το Κυπριακό οδηγήθηκε στο δράμα της Εισβολής και της Προσφυγιάς για να επιτευχθεί  η Μεταπολίτευση στην Ελλάδα και να επανέλθουν στην εξουσία οι Πολιτικοί που κυβέρνησαν την χώρα μετά το 1974, οι οποίοι επιθυμούσαν με κάθε τρόπο να θαφτεί η Αλήθεια για την Κύπρο και το Έγκλημα του 1974, όπως έγινε και με τον Φάκελο της Κύπρου.

Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ ΤΟΥ 1974 ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ
Τον δικό του χαιρετισμό απηύθυνε ο Πρόεδρος του  Συνδέσμου Πολεμιστών Κύπρου 1974 Νομού Ηλείαςκ. Αθανάσιος Δασκόπουλος, που μίλησε για την θυσία των Ελλήνων Στρατιωτών εναντίον του ¨Αττίλα¨. Όπως λένε συχνά στην Κύπρο, «Αν δεν υπήρχαν η ΕΛΔΥΚ και οι Έλληνας Αξιωματικοί, η Κύπρος θα ήταν  όλη στα χέρια των Τούρκων», ενώ τιμητική αναφορά έγινε στην Μαρία Λούρμπα, την μητέρα των δύο ηρωικών υιών της, του Δημήτρη   και του Γιάννη.
Τελευταίος ομιλητής ήταν ο Ιστορικός συγγραφέας και Επίκουρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Αθανάσιος Φωτόπουλος, που αναφέρθηκε στην ιστορική πορεία του Κυπριακού ήδη από την δεκαετία του 1950, με ιδιαίτερη έμφαση στην θετική συμβολή του Ηλείου Πολιτικού και Πρωθυπουργού Στέφανου Στεφανόπουλου, αλλά και στα παρασκήνια που έφεραν σε τραγωδία και αδιέξοδο ένα μέρος του Ελληνισμού από τις Συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου μέχρι τον ¨Αττίλα¨ . Ανέλυσε μάλιστα τον σκοτεινό ρόλο πολλών Πολιτικών σε ένα Εθνικό Θέμα που ακόμη πληγώνει τον Ελληνισμό.
Το ¨παρών¨ στην εκδήλωση έδωσαν μεταξύ άλλων ο Δήμαρχος Πηνειού κ. Αλέξης Καστρινός, ο πρ. Βουλευτής κ. Ανδρέας Μαρίνος, ο ήρωας Πολέμου του 1974 κ. Γεώργιος Σολωμός, οι ιερείςπ. Ανδρέας Σωτηρόπουλοςκαι π. Νικόλαος Κατσιδήμας, οι πρώην Δήμαρχοι Λεχαινώνκ. Δημήτριος ΧατζηγιάννηςκαιΝικόλαος Κουλούρης, η Πρόεδρος του Συλλόγου Μικρασιατών Γαστούνηςκ. Διονυσία Μαργαρίτη, ο Πολιτευτής κ. Νικ. Κατσαμπέρης, ο επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης ¨Αναγένεσις στον Δήμο Πύργου ¨ κ. Χάρης Μιχαλακόπουλος, ο τ. Διοικητής Πυροσβεστικής Αρχαίας Ολυμπίας κ. Νικ. Μιχαλόπουλος, το μέλος του ΔΣ του Συνδέσμου Αποστράτων Αξιωματικών Πολεμικού Ναυτικού και Λιμενικού κ. Τάσος Αράπογλου, ο Ιατρός και Δημ. Σύμβουλοςκ. Γεώργιος Παναγούλιας, ο Αντιδήμαρχος Πηνειού κ. Σπ. Βασιλείου, ο τ. Πρόεδρος Οινόης και συγγραφέας κ. Γεώργιος Σταυρόπουλος, η Πανεπιστημιακός κ. Μάγδα Ψαρρού,ο τ. Πρόεδρος ΚΑΠΗ Βαρθολομιού κ. Κων. Λυκογιάννης κ.ά.







ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΑΤΡΩΝ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ ΑΙΓΙΝΗΣ

$
0
0
ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ  ΠΑΤΡΩΝ
ΙΕΡΟΣ  ΝΑΟΣ  ΑΓΙΩΝ  ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ  ΠΑΤΡΩΝ

ΕΝΟΡΙΑΚΟ  ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ
ΣΤΟΝ   ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ ΑΙΓΙΝΗΣ

 Το ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015, η ενορία μας οργανώνει προσκυνηματική εκδρομή στον Άγ. Νεκτάριο (Αίγινα) σύμφωνα με το παρακάτω πρόγραμμα: 05.45 π.μ. Αναχώρηση από Πάτρα.
Στάση στην Ελευσίνα
10. 30΄ π.μ. Αναχώρηση με καράβι από Πειραιά για Αίγινα
Άφιξη στην Αίγινα και προσκύνημα στη Μονή Αγ. Μηνά
Προσκύνημα στον τάφο του Αγ. Νεκταρίου και Παράκληση στο Καθολικό της Μονής της Αγ. Τριάδος
Επιστροφή στην πόλη για φαγητό, περίπατο και ψώνια
05.45΄ μ.μ. Αναχώρηση από Αίγινα για Πειραιά
Στάση στο Κιάτο
10.00 μ.μ. περίπου άφιξη στην Πάτρα
Πληροφορίες – Δηλώσεις στο τηλέφωνο: 6978171369


Εκ του Ιερού Ναού

Πατρῶν Χρυσόστομος: Ἒστω καί τήν ἐσχάτη ὣρα ἀς προσευχηθοῦμε θερμῶς : Κύριε τῶν Δυνάμεων μεθ’ ἡμῶν γενοῦ.

$
0
0
Τήν Κυριακή 28 Ἰουνίου 2015 ἐτελέσθη ἡ Θεία Λειτουργία  στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν ἐν πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος στό κήρυγμά του ἀνεφέρθη στήν ἐπικαιρότητα καί στά προβλήματα πού ταλανίζουν τήν κοινωνία μας.
Ὁ Σεβασμιώτατος, μεταξύ τῶν ἄλλων, εἶπε: «...Ἡ ἀμοιβή στήν πίστη τοῦ Ἑκατοντάρχου ἀπό τόν Κύριο ἦταν ὁ λόγος: «Ὕπαγε καί ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι».
Τό «ὕπαγε» δηλώνει τήν ὁδό πού πρέπει νά βαδίσωμε καί ἡ ὁποία, χωρίς τόν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό καί τήν βεβαιότητα τῆς σωτηρίας κοντά του, εἶναι ἀπαράκλητος. Καί τό γενηθήτω σοί ὡς ἐπίστευσας εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς πορείας μας πού βασίζεται στήν πίστη Θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό.



 Τό πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας δέν μποροῦμε νά τό ξεχωρίσωμε ἀπό τήν διδαχή Του καί τό θαῦμα. Δυστυχῶς σήμερα ὑπάρχει μιά μερίδα ἀνθρώπων πού ἰσχυρίζονται ὅτι ἀγαποῦν τόν Ἰησοῦ Χριστό ὡς ἕνα ἱστορικό πρόσωπο, χωρίς ὅμως νά ὑπακούουν στό λόγο του καί νά δέχωνται τήν θεϊκή Του παντοδυναμία.
Κάποιοι ἄλλοι ἀρέσκωνται στό νά διαβάζουν τά λόγια του Κυρίου, ἀλλά νά μή προχωροῦν στήν ἀποδοχή τῆς θεϊκῆς του μορφῆς καί νά μή δέχωνται τήν θεϊκή του παντοδυναμία, κάποιοι ἄλλοι ἐπίσης, ψάχνουν γιά τήν λύση τῶν προβλημάτων τους καί τήν ἐπιτέλεση «θαυμάτων» κατά τρόπο μαγικό χωρίς τήν κοινωνία μέ τόν Ἀληθινό Θεό...

Σέ ἄλλο σημεῖο τοῦ κηρύγματός του συνδέσας τά παραπάνω μέ τίς δύσκολες ὧρες πού περνᾶ ἡ Πατρίδα μας, ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέφερε: « Στήν Εὐρώπη ἡ ὁποία συνεχῶς ἀποχριστιανίζεται, ἀρνουμένη τίς χριστιανικές της ρίζες, ἐπικρατεῖ τό ψυχρό κλῖμα τῆς προτεσταντικῆς νοοτροπίας, ὅπου λείπουν ἡ ἀνθρωπιά καί τά αἰσθήματα καί ἀντιμετωπίζονται οἱ ἄνθρωποι μέ τήν ψυχρή λογική τῶν ἀριθμῶν καί τῶν οἰκονομικῶν μεγεθῶν. Γι’ αὐτό καί ὑπάρχει αὐτή ἡ ἀντιμετώπιση ἀπέναντι στή χώρα  μας. Ὅταν λείπη ἡ ἀγάπη πού τήν ἐμπνέει ὁ Ἐσταυρωμένος καί Ἀναστάς Κύριος, ἡ κοινωνία εἶναι μιά ἀπρόσωπη μάζα, πού αὐτομηδενίζεται ἐγκλωβισμένη στά ἀτομιστικά καί ἐγωϊστικά της τείχη.
Ἀπό τήν ἄλλη, ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες βασίσαμε ἕνα δρόμο, τά τελευταῖα χρόνια καί θελήσαμε νά ἐπιτύχωμε κάποιους στόχους, χωρίς τήν παραμυθία καί τήν παράκληση, τήν βοήθεια καί οὐράνια ἐνίσχυση τοῦ Κυρίου μας. Ζητήσαμε τό «θαῦμα» στηριζόμενοι στίς δικές μας ψεύτικες δυνάμεις καί ἀπολυτοποιήσαμε τά δικά μας, πολύ λίγα ἀνθρωπίνως, προσόντα. Βαδίσαμε ἕνα δρόμο μέ ἀγκάθια, ἀνυπόδυτοι καί θελήσαμε νά διαπραγματευτοῦμε τίς τύχες τοῦ Λαοῦ μας ἀπέναντι στούς ψυχρούς συνομιλητές μας, χωρίς Θεό, χωρίς νά ὑψώσωμε τά μάτια μας στόν οὐρανό, χωρίς νά κοιτάξωμε πώς οἱ Πατέρες μας ἀγωνίστηκαν γιά νά μᾶς παραδώσουν αὐτό τόν τόπο.
...Αὐτές τί δύσκολες ὧρες πού διέρχεται ὁ Ἑλληνικός Λαός, ἔστω καί τήν ἐσχάτη στιγμή, εἶναι ἀνάγκη νά ἀκούσωμε τόν λόγο τοῦ Κυρίου: « Τό «ὕπαγε» μέσα ἀπό τό ὁποῖο μᾶς δείχνει τόν δρόμο πού πρέπει νά ἀκολουθήσωμε καί τό «ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι». Τό πρόβλημα εἶναι πόσο πιστεύομε στό Θεό, ἄν πιστεύωμε, πόσο πιστεύομε στίς ἀξίες καί στήν παράδοση αὐτοῦ τοῦ Λαοῦ καί στό ἄν θέλωμε νά βοηθήσωμε τήν Πατρίδα μας, ὥστε νά ἐξέλθῃ ἀπό τόν ὠκεανό τῆς ἀπελπισίας...
Μακάρι νά κατανοήσωμε, ὅτι αὐτός ὁ δύσκολος δρόμος τό «ὕπαγε» δηλαδή, ὁδηγεῖ στό φῶς, μόνο, ἐφ’ ὅσον ἔχομε μαζί μας τόν Ἰησοῦ Χριστό. Σέ ὁποιαδήποτε ἄλλη περίπτωση ματαιοπονοῦμε.
Τώρα, ἄς προσευχηθοῦμε. «Κύριε τῶν Δυνάμεων, μεθ'ἡμῶν γενοῦ, ἄλλον γάρ ἐκτός σου βοηθόν, ἐν θλίψεσιν οὐκ ἔχομεν, Κύριε τῶν Δυνάμεων, ἐλέησον ἡμᾶς.







Το Χορευτικό Τμήμα του Δήμου Πατρέων λέει όχι στη "εγκατάλειψη..."

$
0
0

 Ένα διήμερο παραστάσεων με ελεύθερη είσοδο - Δείτε το πρόγραμμα
Σίγουρα σαν λαός δεν διανύουμε και τις καλύτερες μέρες μας μέσα από τις εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό. Η όλη κατάσταση όπως είναι φυσιολογικό έχει δημιουργήσει για άλλη μια φορά αναστάτωση στην κοινωνία η οποία δεν λέει να ανασάνει, με την επικαιρότητα να τρέχει σαν νερό.
Επειδή όμως προέχει πάνω από όλα η υγεία μας -σωματική και ψυχική- το να κλειστούμε στους τέσσερις τοίχους και να "κλαίμε"βλέποντας τον Σόιμπλε και τον Ντάισελμπλουμ να μας υψώνουν το δάχτυλο για το τι πρέπει να πράξουμε στην χώρα μας μόνο δίκαιο δεν είναι.
Και επειδή η κατάθλιψη δεν έχει χώρο στο dna των Πατρινώνκαλό είναι να βγούμε από το καβούκι μας και να δούμε την ζωή λίγο διαφορετικά. Όπως κάνει επί σειρά ετών το Χορευτικό Τμήμα του Δήμου Πατρέων όπου εν μέσω κρίσης και μέσα από μεγάλες δυσκολίες δεν δείχνει να "μασάει"και προσκαλεί τους πολίτες της Πάτρας σε ένα διήμερο παραστάσεων στο Εργοστάσιο Τέχνης.
Σε μια γιορτή του πολιτισμού που δείχνει πως όταν οι άνθρωποι είναι ενωμένοι, μπορούν να σταθούν καλύτερα στα πόδια τους.
Η καρδιά λοιπόν του Χορευτικού Τμήματος Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων, θα χτυπήσει την Δευτέρα 29 Ιουνίου και την Τετάρτη 1 Ιουλίου, όπου θα πραγματοποιηθεί η ετήσια αποχαιρετιστήρια εκδήλωση του με κεντρικό θέμα την εγκατάλειψη…

Στη διάρκεια της διήμερης αυτής εκδήλωσης οι παρευρισκόμενοι θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μέρος της δουλειάς του χορευτικού μέσα από την διαδικασία επαφής - εκπαίδευσης & εκμάθησης του λαϊκού μας χορού στις σύγχρονες συνθήκες ζωής.
Το ξεχωριστό με την φετινή εκδήλωση των Χορευτικών Τμημάτων του Δήμου είναι ότι θα δώσει και πάλι ζωή σε ένα χώρο τέχνης που τα τελευταία χρόνια έχει εγκαταλειφθεί...
Για την ακρίβεια, επειδή η εκδήλωση θα είναι υπαίθρια και επειδή ο εσωτερικός χώρος του Εργοστασίου παραμένει σε κακή κατάσταση, τα  Χορευτικά Τμήματα του Δήμου θα χορέψουν στον προαύλιο χώρο του θεάτρου.
Αξίζει να αναφέρουμε βέβαια πως για το στήσιμο της σκηνής βοήθησαν τα ίδια τα μέλη του χορευτικού βοηθώντας τους λιγοστούς ανθρώπους των συνεργείων του Δήμου.
Η επιλογή του έχει μία συμβολική σημασία: Το θέμα της εκδήλωσης και ο τίτλος της λέγεται «Εγκατάλειψη». Εγκατάλειψη του πολιτισμού, εγκατάλειψη της τέχνης, εγκατάλειψη των αξιών, σε έναν χώρο που έχει εγκαταλειφθεί και στον οποίο οι χορευτές του Δήμου πρόκειται να δώσουν με τον χορό τους, με την κίνηση τους και την τέχνης τους, ζωή.
Η παρουσία των πολιτών της Πάτρας αλλά και της ευρύτερης περιοχής θα είναι για όλους τους συντελεστές η επιβράβευση των προσπαθειών τους αλλά και δύναμη για την συνέχεια της δύσκολης πορείας τους, μέσα από τα δημιουργικά μονοπάτια της ερασιτεχνικής δημιουργίας.
Είναι δύο παραστάσεις με την παρουσίαση διαφορετικών χορών και χορογραφιών. Να σημειώσουμε πως την πρώτη ημέρα οι χοροί θα έχουν την συνοδεία ορχήστρας δίνοντας ένα διαφορετικό χρώμα στην όλη εκδήλωση. Μαέστρος στην ορχήστρα θα είναι η Δήμητρα Αψώμοτου.
Την γενική επιμέλεια της παράστασης έχει ο υπεύθυνος του χορευτικού Χρήστος Γιαννόπουλος.
Το αναλυτικό πρόγραμμα έχει ως εξής:





Σεβαστέ π. Παύλο Χριστοδουλή ..... δεν σε ξεχνάμε.

$
0
0

Σεβαστέ π.  Παύλο Χριστοδουλήτα χρόνια περνάνε
 αλλά όσοι σεγνωρίσαμεδεν σε ξεχνάμε.

Αιωνία σου η μνήμη! 

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΕΛΕΗΜΟΝΑ ΤΗΣ ΜΥΡΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ - Βασίλης Χαραλάμπους

$
0
0

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΩΝ  ΜΟΝΑΧΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ  ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΕΛΕΗΜΟΝΑ ΤΗΣ ΜΥΡΤΟΥ  ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ

Του  Β. Χαραλάμπους

Οι παλαιότεροι στην Κύπρο ενθυμούνται το      Μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα στην Μύρτου, κοντά στην Κερύνεια.  Στον δίκλιτο θολωτό ναό του πάμπολλοι προσκυνητές μαζευόντουσαν την ημέρα της γιορτής του, πριν βάρβαρη Τουρκική εισβολή.  Υπομονετικά περίμεναν να προσκυνήσουν την εικόνα του Αγίου Παντελεήμονα, με το ασημένιο ‘’πουκάμισο’’,  που βρισκόταν πάνω στο περίτεχνο επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο τέμπλο.   
Σήμερα το μοναστήρι είναι σκλαβωμένο και σε άθλια κατάσταση.  Κατά την βάρβαρη Τουρκική εισβολή, η μονή βεβηλώθηκε και λεηλατήθηκε. Μετά τη βεβήλωσή του και τη λεηλασία του από τους βάρβαρους Τούρκους το 1974, χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτική βάση των ξενόφερτων κατακτητών και σήμερα είναι ερειπωμένο.
Αποκορύφωμα των δεινών του Μοναστηριού κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, είναι το μαρτύριο των μοναχών το έτος 1821, που μας διασώζει πολύ παραστατικά  ο Pouqueville (Histoire de la Regéneration de la Gréce  vol IV 181,182).

Οι Τούρκοι φόρεσαν σαμάρια και χαλινάρια  στους μοναχούς. Σαν να είναι άλογα τους καβαλίκευσαν και τους γύριζαν στα γύρω από την  Μύρτου χωριά.  Κάποιοι από τους μοναχούς πέθαναν από αυτές τις κακουχίες.   Άλλοι πέθαναν από τις βάναυσες μαστιγώσεις.  Άλλοι μοναχοί πέθαναν από την μεγάλες πληχές στις σιαγόνες από τα χαλινάρια.  Τα Ιερά σκεύη και τον αργυρό πολυέλαιο τα έκλεψαν οι βάρβαροι Τούρκοι.
Η ιστορία γράφεται και δεν παραγράφεται χάριν της δήθεν καλής ‘’συνύπαρξης’’.  Η στρέβλωση των ιστορικών γεγονότων, προς χάριν στρεβλών ιδεολογιών, αποτελεί πρωτίστως αδικία προς τους μαρτυρήσαντες μοναχούς. 

Καμιά ωραιοποίηση, καμιά σκοπιμότητα, δεν μπορεί να παραγράψει την ιστορική πραγματικότητα των δεινών από τους βάρβαρους Τούρκους.  Αυτοί που ακόμη αρέσκονται στα αποτυχημένα  βάρβαρα ιδεολογήματα, χρησιμοποιούν δυστυχώς, την ιστορική παραχάραξη προς χάριν της ‘’συνύπαρξης’’ (όπως αυτοί την εννοούν).   Μαρτύρια όπως αυτά των μοναχών του Αγίου Παντελεήμονα, προς χάριν Παντεπόπτη Χριστού, δεν μπορούν να κρυβούν.

Ο φτωχός εχάθηκε και ο καιρός εδιάβηκε.....

$
0
0

Ο φτωχός εχάθηκε και ο καιρός εδιάβηκε. ....
Viewing all 44732 articles
Browse latest View live